Wat waren jullie reisplannen voordat het coronavirus zich verspreidde?
Eind 2018 hebben we een lege transportbus gekocht, een Mercedes Benz Vario 614D. Deze bus hebben we in zeven maanden omgebouwd tot camper, genaamd Sam. In augustus 2019 hebben we ons huis in Nederland verkocht en onze banen opgezegd. Daarna hebben we de bus laten verschepen naar Namibië en zijn wij daar zelf ook naartoe gevlogen. Op weg naar onze droom: een jaar rondreizen door Zuidelijk Afrika!
We waren zeven maanden op reis voordat we moesten besluiten om terug te keren naar Nederland. In die maanden waren we in Namibië, Botswana, Lesotho en Zuid-Afrika geweest. Een ervaring om nooit meer te vergeten! Ons plan was om nog verder door te reizen richting Eswatini (Swaziland), Mozambique, Zimbabwe, Malawi en Zambia. We wilden helemaal niet dat onze reis nu al zou eindigen, want we hadden het veel te leuk samen.
Wanneer merkten jullie dat het virus een probleem ging worden voor jullie reisplannen? En waar bevonden jullie je op dat moment?
Op 1 maart 2020 werd in Zuid-Afrika de eerste besmetting met het coronavirus vastgesteld in Durban. We hoorden dit pas later toen wij daar weg waren, maar we waren dus heel dichtbij het virus geweest. Wij waren ondertussen op weg naar Johannesburg om familie uit Nederland van het vliegveld te halen. Op dat moment begon het virus ook net in Nederland om zich heen te grijpen. We hadden ondertussen al wel voorzorgsmaatregelen genomen. We wasten vaker onze handen en hadden handdesinfectiemiddelen gekocht, maar in Zuid-Afrika merkten we niks van het virus. We reisden met onze familie dan ook gewoon verder. We reden de Panoramaroute en bezochten het Krugerpark. Hier zagen we tot ons grote geluk de hele Big Five. Het lang verwachte luipaard was duidelijk het hoogtepunt van deze toffe trip! Onze familie reisde vervolgens verder naar Kaapstad en wij trokken naar de oostkust.
Op zondag 15 maart 2020 kwamen we aan in Umzumbe. Daar kregen we als gezin onze eerste surflessen. De vrijheid die je hebt in de zee, op zo’n board! Dat was zo gaaf! We zaten op een prachtige kleine camping direct aan het strand en genoten volop. Daar, buiten op de veranda hebben we met z’n tweeën veel gesprekken gevoerd. Er ging van alles door ons hoofd: Wat moeten we doen? Naar Nederland? Hier in quarantaine? Gaat het land in lock-down? En zo ja, voor hoe lang? Waar zeggen we ja tegen als we blijven? Stel dat we wel verder kunnen reizen, dan is de kans aanwezig dat wij het virus zelf gaan verspreiden. En stel dat het virus hier losbreekt, wat doet dat dan met de bevolking? Zuid-Afrika is een grillig land, dat hebben we zelf ook twee keer ervaren tijdens deze reis, we wilden dat niet nog eens meemaken.
We belden ook met Afrikaanse vrienden die we tijdens onze reis hadden ontmoet om samen te sparren. Ze nodigden ons stuk voor stuk uit om bij hen te komen wonen, voor onbepaalde tijd. Super lief! Op dat moment hoorden we ook dat scholen dichtgingen, campings en ook toeristische attracties hun deuren moesten sluiten. Reizen is voor ons vrijheid. Gezien alle maatregelen vreesden we dat dat binnenkort niet meer zo zou zijn. We namen alle afwegingen mee in ons hoofd. We vonden het ontzettend moeilijk om de knoop door te hakken.