Wat waren jullie reisplannen voordat het coronavirus zich verspreidde?
In mei 2019 zijn we vertrokken met het idee om een jaar door Europa te reizen in onze Esmeralda; een gekleurde Mercedes bus uit 1983. We zijn gestart in Zweden (daar woont Niels zijn vader met zijn vrouw). Inmiddels zijn we in 15 landen geweest en 10 maanden verder. We zijn net terug uit Marokko en wilden via Tarifa naar Sevilla gaan om vervolgens door Portugal te reizen. Het plan was om midden mei weer terug te zijn in Nederland.

Wanneer merkten jullie dat het virus een probleem ging worden voor jullie reisplannen? En waar bevonden jullie je op dat moment?
We hebben lange tijd gedacht dat het virus alleen in China en Italië was en dus maakten we ons geen zorgen. Pas op 12 maart, toen we de boot van Marokko naar Spanje hadden genomen, hoorden we van reisvrienden dat hun boot geannuleerd was en een dag later hoorden we dat al het verkeer tussen Spanje en Marokko gestopt was in verband met het virus. Toen beseften we ons dat dit serieus aan het worden was. Sinds die 13 maart is alles heel snel gegaan: we waren in Tarifa en hoorden van de lockdown die op 16 maart zou ingaan.

Welke beslissing hebben jullie uiteindelijk gemaakt en waarom?
We stonden in Tarifa op een parkeerplaats bij het strand met nog veel meer campers. Er werd nog een beetje luchtig gesproken over de lockdown. Deze plek was prima, want je kon op het strand wandelen en de kinderen konden hier fijn buiten spelen. Misschien kon iemand de wacht houden als de politie om de hoek kwam? En wellicht konden we als community om de beurt water en boodschappen halen etc? Dat grappen verging ons snel. De politie plakten stickers op en drukten ons op het hart dat we niet meer het strand op mochten. Een paar uur later kwam weer een politiewagen langsrijden, dit keer met de boodschap dat we moesten vertrekken. Waarheen? Ze konden het ons niet zeggen, maar hier moesten we weg.

We hoorden dat campings inmiddels gesloten waren en dat men midden in de natuur ook werd weggestuurd door politie. Zowel in Spanje als Portugal, dus naar Portugal rijden zagen we ook niet meer als optie. We zagen eerlijk gezegd geen alternatieven meer. Terug naar Nederland rijden en onze reis zo abrupt beëindigen wilden we ook niet. Ons huis is tot midden mei verhuurd en gezellig met vrienden en familie afspreken kan nu toch niet.

Er was nog 1 idee…Niels belde Alex van @Expeditionfamilyhappiness op (we kennen Alex en Inge alleen via Instagram en hebben wel eens telefoon- en whatsapp contact gehad, omdat we een soortgelijke camperbus hebben). Alex en Inge bezitten Finca Fijn, een prachtige woning in de buurt van Malaga die zij het hele jaar door verhuren. Wellicht konden we onze camper op hun erf parkeren, zodat we in ieder geval niet weggestuurd zouden worden door de politie. Alex en Inge vonden het goed en hun gasten gelukkig ook! Om 16.00 uur vertrokken we van de parkeerplaats en om 19.30 kwamen we aan bij Finca Fijn. De gasten hadden koffie voor ons gemaakt en nog wat eten bewaard voor onze dochter. Super lief! Inmiddels zijn de gasten vertrokken en verblijven we niet op het erf maar in de Finca. Een geweldige plek met alles wat we ons kunnen wensen!

Welke gevolgen heeft dit en wat doet dit met jullie en de kinderen?
We leefden in vrijheid en op de mooiste plekken in de natuur. We konden gaan en staan waar we wilden en nu leven we op een vaste plek. Dat is heel erg wennen. We zoeken een nieuwe structuur in onze dagen en klusjes om te doen. Gelukkig hebben we genoeg ideeën: bus schoonmaken, verven, belastingaangifte doen, fotoboek maken, compilatiefilmpjes maken, Niels heeft een eigen app en werkt nog een aantal uur per week en… niet te vergeten hebben we een kleine meid rondlopen van bijna 2 die veel tijd en aandacht vraagt haha. Voor haar is het ook een grote verandering, want we hebben de laatste maanden veel met andere gezinnen gereisd en dus speelde ze veel met andere kinderen. Nu heeft ze super veel speelgoed, maar geen speelmaatjes (behalve papa en mama). Dat vinden we erg jammer.

Van wie hebben jullie steun gekregen?
Allereerst van Alex en Inge. Dat we in hun finca mogen verblijven is een geschenk uit de hemel in deze onzekere tijden. Zij zijn zelf gestrand in Griekenland en wonen tijdelijk in een AirBnb. Daarnaast merken we dat contact met het thuisfront steeds belangrijker is. We bellen meer met vrienden en familie en missen ze. Dat de situatie in Nederland nu ook zo slecht is geworden baart ons zorgen. We hopen dat onze dierbaren deze onrustige periode goed doorkomen. Ook hebben we regelmatig contact via Whatsapp en Instagram met andere reizende gezinnen en dat geeft steun.

Willen jullie de lezer nog iets meegeven?
Neem dit serieus en zorg dat je niet besmet raakt. Alleen zo zorgen we er met elkaar voor dat deze periode zo spoedig mogelijk voorbij gaat. Verder redden wij ons hier wel 🙂

We denken veel aan andere reizigers die nu gestrand zijn en ver weg zijn van hun familie en vrienden. We wensen hen veel sterkte en hoop toe in deze onzekere tijden!

Wil je weten wat voor mooie reis ze de afgelopen 10 maanden hebben gemaakt met hun camper en hoe het ze nu vergaat in Zuid-Spanje volg ze dan via hun Instagram account @nielshirleyente

>> lees hier het verhaal van Mehenderd, Jacqueline en hun drie kinderen die hun wereldreis moesten afbreken