Welke beslissing hebben jullie uiteindelijk gemaakt en waarom?
We waren aan het rondreizen met een camper die we daar hadden overgenomen van een ander Nederlands gezin. Omdat we alweer bijna aan het einde van onze reis waren hadden we de camper weer te koop gezet en het plan was om hem dan in Uruguay achter te laten. Van La Pedrera reden we langs de stalling voor wat reparatiewerk aan onze camper om daarna door te rijden naar Punta de Diablo. Maar toen wij daar aankwamen vertelden de mensen van de stalling ons dat Uruguay drie dagen later volledig op slot zou gaan voor maar liefst twee maanden! Ineens werd het dus spannend. We hadden net besloten om een maand aan het strand in Uruguay te blijven. Wat gingen we nu doen? Punta del Diablo was nog zes uur rijden vanuit hier. Er moesten nog reparaties worden verricht waarvan we niet wisten hoe lang dat zou gaan duren en we voelden er weinig voor om op het kleine stukje campground bij de stalling te blijven, want dat zat echt in the middle of nowhere en had weinig faciliteiten op een douche en overdekt keukentje na…
Daarnaast hoorden we horrorverhalen van andere reizigers in Argentinië waar reizigers “gevangen” werden genomen door de politie om ze in verplichte quarantaine te zetten, heel eng. Tel daarbij op dat 14m2 met drie kinderen en geen faciliteiten ineens wel heel benauwend was én het idee dat we niet meer naar onze geliefden konden als dat nodig was… Nee, de beslissing was genomen; we wilden naar huis, en wel zo snel mogelijk.
Welke gevolgen heeft dit en wat doet dit met jullie en de kinderen?
We moesten dus aan tickets komen om zo snel mogelijk van Uruguay naar Nederland te vliegen. We hadden eerst nog gedacht om naar Mexico te vliegen, zodat we onze originele terugvlucht naar huis nog gewoon konden nemen aangezien die niet gecanceld was. Maar er gingen geen directe vluchten en 24 maart voelde ineens erg ver weg. In deze tijd dat het nieuws ieder uur veranderde wilden we niet nog een paar dagen in Mexico-Stad blijven met het risico dat ook zij ineens een lockdown zouden gaan en wij dan daar vast zouden komen te zitten.
Brazilië was het enige land dat nog niet in paniek was, dus we probeerden een vlucht te vinden via dit land. Na lang zoeken kwam ik een ticket tegen van 300 euro per persoon. Wij natuurlijk superblij, maar tijdens het boeken werd dit ticket ineens 250 euro duurder. Iedere keer als ik wilde betalen gaf het programma aan dat de vlucht niet meer voor deze prijs beschikbaar was en dus duurder werd. Super frustrerend! Maar uiteindelijk hebben we toch maar geboekt. Afwachten was geen optie. Nu konden we weg, dat was het allerbelangrijkste.
Twee dagen later stonden we op het vliegveld en denk je de stress gehad te hebben, maar toen kregen we een mail dat de vlucht van Spanje naar Nederland was geannuleerd. Toen had ik echt wel een hoop stress, want Spanje zit, zoals je weet, in totale lockdown. Ik plaatste een oproep op Facebook om eventueel in de buurt van Barcelona een huis te huren als we niet naar huis konden. De stress werd nog iets hoger toen bleek dat er heel veel mensen waren die wel wilden helpen, maar ons niet konden helpen omdat zij nu eenmaal ook niet de straat op mochten of iets mochten verhuren. De kinderen vonden het ook allemaal heel spannend, maar waren wel blij dat we op weg naar huis waren. Ondertussen hadden we ook gehoord dat Nederland haar grenzen had gesloten en er geen vluchten meer naar binnen konden. Aaaargh, nu was de paniek compleet! Maar goed in het vliegtuig konden we niet zoveel uitzoeken, dus probeerde ik het maar even los te laten. We hadden ook nog een stop-over in Brazilië van 20 uur en omdat het ons geen goed idee leek om de airport te verlaten boekten we een overnachting in het enige transithotel die er was die ook nog eens van de gebruik maakte van de situatie en de prijs verhoogd had naar 250 euro per nacht. Nou, moet ik zeggen dat ik blij ben dat we ons dit hebben gegeven om ook even bij te komen en een goede nachtrust te pakken.
Eenmaal aangekomen op het vliegveld in Barcelona zagen we op het bord dat er toch twee KLM vluchten vertrokken richting Amsterdam. Ook wisten we dat Nederlanders nog wel toegelaten werden in een vliegtuig, dus op naar de balie. We vroegen of we nog mee konden en… het kon! Op het moment dat we de tickets betaalden barstte ik in huilen uit… 5000 euro (!) kwijt in twee dagen, al die stress en natuurlijk het abrupte einde van onze reis, het kwam even allemaal samen. Maar veel tijd om hier bij stil te staan hadden we niet, we moesten een vlucht halen en we hadden nog 15 minuten. We hebben het gehaald en ik kan niet beschrijven hoe blij we waren toen we eenmaal in dat vliegtuig zaten.