Eerder terug van roadtrip door Afrika door coronavirus
4 april 2020Zeilend gezin vast in het paradijs
9 april 2020Van de jungle in Maleisië naar de achtertuin in Nederland
“We waren in Taman Negara toen we hoorden dat het land in lockdown zou gaan”
Wie zijn jullie?
Wij zijn Dennis (32) en Liona (29), wij reizen het liefst met onze tweeling Noa-Sophie en Tygo (2) de wereld over.
Wat waren jullie reisplannen voordat het coronavirus zich verspreidde?
Het plan was om dit jaar van eind februari tot eind april in Zuidoost-Azië rond te reizen met ons gezin. Maleisië inclusief Borneo was de basis om van daaruit wat uitstapjes te maken naar Thailand, Brunei, Singapore en Bintan (Indonesië). Uiteindelijk zijn we maar drie weken weggeweest in plaats van twee maanden.
Wanneer merkten jullie dat het virus een probleem ging worden voor jullie reisplannen? En waar bevonden jullie je op dat moment?
De angst was er eigenlijk al wel in januari toen het virus groter en groter werd in China. De eerste gevallen buiten China kwamen geleidelijk naar buiten waaronder ook Maleisië en Singapore. In Maleisië bleef het aantal besmettingen net boven de 20 hangen en lazen we vervolgens dat steeds meer mensen genezen waren. Er waren maar twee mensen ziek op het moment dat we vertrokken. In Singapore lag dit aantal flink hoger, rond de 80 dacht ik, maar ook veel waren weer genezen in de laatste weken voor ons vertrek. We hielden er wel rekening mee dat het misschien beter was minder de grens over te gaan maar met het scenario dat we halsoverkop terug moesten hebben we nooit rekening gehouden. De week voor ons vertrek werd het in Italië groot, maar we hadden zoiets als we nu maar voor het in Nederland komt weg zijn zal het wel goed komen. Uiteindelijk was de eerste besmetting hier net bekend gemaakt toen we weggingen.
De eerste 2,5 week van onze reis merkten we in Maleisië gelukkig helemaal niets van het virus. Wel checkten we iedere avond het internet om te zien of er nieuwe besmettingen waren en volgden we via Buitenlandse Zaken het reisadvies voor alle landen die we op de planning hadden staan. We zagen de besmettingen wel oplopen, maar in vergelijking met het nieuws uit Europa leek het wel allemaal mee te vallen. Op maandagavond 16 maart veranderde dit opeens. We verbleven in een guesthouse in Taman Negara toen het bericht naar buiten kwam dat Maleisië het virus wilde indammen en dat daarom vanaf woensdag het land in lockdown zou gaan. De eigenaren van ons guesthouse, een Nederlandse dame en Maleisische heer, hielden ons op de hoogte van het laatste nieuws wat zich in rap tempo opvolgde. De volgende ochtend al waren de eerste toeristische attracties gesloten. Groepstours werden per direct gecanceld en de beroemde touwbrug waar wij die middag nog vrolijk overheen liepen bleef per direct voor minimaal twee weken dicht.
“De huilbui van ons dochtertje die intens verdrietig was maakte diepe indruk op ons”
Welke beslissing hebben jullie uiteindelijk gemaakt en waarom?
We waren in eerste instantie erg overdonderd door het nieuws. We hadden het idee dat het allemaal wel mee viel en probeerden een manier te vinden dat we zeker waren van onderdak en voedsel, zodat we de weken konden uitzitten om daarna de reis te vervolgen. Het internet wat we daar hadden was minimaal dus we konden weinig regelen en aangezien ons guesthouse geen zwembad had besloten we woensdag toch terug te reizen naar de hoofdstad Kuala Lumpur met onze huurauto. Dit stond sowieso al op de planning en zouden dan vanaf daar uitzoeken wat de mogelijkheden waren voor ons. Hoewel onze ouders vonden dat we direct een ticket terug moesten bemachtigen en het land zo snel mogelijk moesten verlaten kozen wij ervoor nog één dag “onbezorgd” te genieten in de prachtige natuur. We konden met een privé boot nog wél dieper de jungle in en hebben een heerlijke dag gehad. Weg van alle chaos die inmiddels wereldwijd ontstond.
Maar die avond werden we met onze neus keihard op de feiten gedrukt. Er werd bekend gemaakt dat de volgende ochtend de provincieovergangen gesloten zouden worden. Dit betekende voor ons dat we Kuala Lumpur niet in konden rijden. Uiteindelijk besloten we maar te gaan slapen en de volgende ochtend toch de gok te wagen. Wel spraken met de eigenaar van ons guesthouse dat als we er niet door kwamen we toch terug konden keren naar en de kamer voor langere tijd konden huren. Toen we net onderweg waren kregen we de volgende tegenslag van onze Airbnb host in Kuala Lumpur, hij vertelde ons dat het met onmiddellijke ingang verboden was om nieuwe gasten in te checken in de hoofdstad. De twijfel sloeg opnieuw toe, gaan we toch verder in de hoop dat hij ons toch toe laat of is dit het moment om te keren? We gokten op het eerste. Na vele berichtjes via de Whatsapp liet onze host weten dat we de sleutel stiekem konden krijgen en dat als we zonder bagage naar ons appartement toe zouden gaan dat het goed was. Zoals afgesproken betrokken wij dus zonder onze spullen het appartement. Na een paar uur konden we de spullen ook stiekem naar boven brengen. De nieuwe maatregelen volgden elkaar snel op en daarmee kwam het besef dat we niet anders konden dan de reis af te breken.
Hoewel we op dat moment niet in contact konden komen met de ambassade was het advies van Buitenlandse Zaken en onze reisverzekering duidelijk; boek zo snel mogelijk een directe vlucht naar Nederland. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het zal worden terug te keren. We belden met KLM, maar dat betekende dat we pas de woensdag erop terug konden keren. Volgens KLM geen probleem maar een week van nu voelde nog zo ver weg. Uiteindelijk besloten we een ticket bij Qatar te boeken voor een vlucht die over twee dagen zou gaan. We bleken geluk te hebben want eenmaal aangekomen op de luchthaven die vrijdag waren de borden met vluchtinformatie bijna volledig op rood door alle uitgevallen vluchten. Ook de vluchten van KLM die dagen vielen zonder pardon gewoon uit! Maar ons toestel bracht ons keurig volgens planning terug naar Nederland.
Welke gevolgen heeft dit en wat doet dit met jullie en de kinderen?
Hoewel we financieel gezien geluk hebben, we hebben maar éen keer nieuwe tickets naar huis hoeven kopen en spraken meerdere andere reizigers die al voor de tweede of derde keer in nieuwe tickets hadden geïnvesteerd, kost deze situatie ons flink geld. We zijn tot op heden iedere dag aan het bellen en mailen. Want de overige weken van de reis stonden al ingeboekt (hotels en meerdere vliegtickets). Daarbij voelt de hele situatie onwerkelijk aan. Ineens terug in het koude Nederland, waar we in zelf isolatie zitten omdat we een paar dagen na de reis lichte klachten kregen die op corona symptomen lijken. Gelukkig nemen die inmiddels af en kunnen we alleen maar hopen dat dit het voor ons was wat betreft corona.
Maar de kinderen waren onwijs teleurgesteld en boos toen duidelijk werd dat we terug zouden keren naar huis. We hadden een boekje in elkaar gezet met foto’s wat we allemaal zouden gaan bezoeken in Azië, ze wisten dus heel goed wat er nog zou komen en namen het ons kwalijk dat we hier niet meer heen gingen. We hebben, zo goed als dat lukt bij tweejarigen, geprobeerd de situatie uit te leggen. Gelukkig veranderde dat hun houding en met de belofte, dat zodra het kan, we terug zouden keren leek het beter te gaan. Maar de huilbui van ons dochtertje die intens verdrietig was omdat het zo abrupt moest worden afgebroken maakte diepe indruk. Gelukkig keken ze niet op van alle mondkapjes op straat en de vele temperatuurcontroles.
“De Nederlandse ambassade was overbelast”
Van wie hebben jullie steun gekregen?
Echte steun eigenlijk alleen van onze ouders die ons probeerden zo goed mogelijk te helpen vanuit Nederland en onze Airbnb host die ervoor zorgde dat we een prettige plek hadden om te slapen tot onze vlucht naar huis zou gaan. De Nederlandse ambassade was zo overbelast dat toen mijn moeder er uiteindelijk na 45 minuten wachten telefonisch doorheen kwam ze alleen zeiden: “Ze moeten zelf een ticket boeken en weggaan, want wij zijn te druk om hierbij te helpen”. Dit zelfde was het antwoord van Buitenlandse Zaken en ook onze reisverzekering kwam niet verder dan dit antwoord en dat we achteraf dan kunnen kijken of er een deel van de gemaakte kosten gedeclareerd kunnen worden. Dit is inmiddels een week geleden allemaal ingediend maar tot op heden hebben wij geen reactie. Van de zes geplande vluchten zijn er inmiddels vier geannuleerd en één veranderd, maar ook hier krijgen we geen gehoor. De geplande hotels waren grotendeels zonder annulering afgesloten, maar na flink mailen lijkt dit het enige te zijn waar we zonder extra kosten toch een deel van kunnen annuleren.
En wat is jullie plan nu?
Het liefst zou ik zo snel mogelijk weer gaan zodra dat kan. Ik hoop dat we onze reis in september weer kunnen vervolgen, want daarna begint het regenseizoen. Mocht de situatie nog niet goed zijn dan zetten we onze plannen in de koelkast voor volgend jaar.
Willen jullie de lezer nog iets meegeven?
Wat wij wel willen meegeven is de manier hoe Nederland om lijkt te gaan met de situatie, hoewel we begrijpen dat het een crisissituatie is hadden wij aanpak en berichtgeving anders verwacht. Zeker toen we net terug kwamen waren we verbijsterd over hoe de Nederlanders en de regering met het virus omgingen. Hoewel wij begrepen van vrienden en familie dat het hier in Nederland zo streng was, was het voor ons een enorm verschil met een land dat echt in lockdown is. En nog begrijpen we niet hoe je een advies van ‘blijf zoveel mogelijk binnen’ moet rijmen met winkels van o.a. kleding die gewoon geopend zijn.
Maar ook het feit dat wij niet zijn gecontroleerd bij aankomst in Nederland en niet op de hoogte zijn gesteld over de situatie in Nederland verbaasde ons enorm. We hebben zelf gevraagd of we in quarantaine moesten aangezien we drie internationale luchthavens hadden bezocht en twee vluchten hadden gehad, maar het antwoord was dat dat inmiddels niet meer werd gedaan. Op ons kwam dit erg over als; het is hier al zo groot dat het allemaal toch niet meer uitmaakt. Ook nu we milde coronaklachten kregen en niet getest kunnen worden omdat hier simpelweg de middelen niet meer voor zijn geeft ons weinig vertrouwen, maar dat is natuurlijk iets waar niet alleen reizigers mee te maken hebben…
Wil je het eerste gedeelte van hun reis terugkijken of Liona en haar gezin volgen wanneer ze hun reis weer vervolgen? Dan kun je ze op Instagram volgen @liona_travel_twins
>> lees hier het verhaal van Auke, Ilse, Sophía die als digital nomad gezin de wereld over reizen, maar vanwege het coronavirus nu tijdelijk in Nederland verblijven.
Een goede reisgids mag niet ontbreken!
Een draagzak is superhandig op reis!
Voor als je niet de hele tijd zonnebrand wilt smeren.