Wat hebben jullie voor boot? Hadden jullie deze al of hebben jullie deze speciaal voor deze reis gekocht?
We hadden een Taling 33 maar we wilden meer ruimte. Ook stelden we voor onze wereldreis andere eisen aan een varend huis. Dus verkochten we mijn (Mariska’s) huis in Amsterdam en kochten een Koopmans Jantine 4, een aluminium ketch met ophaalbaar midzwaard van 42 ft.

Wat heeft jullie bewogen om een wereldreis met een zeilboot te maken met jullie gezin?

Daar ben ik een boek over aan het schrijven maar in het kort: het reizen en zeilen zat er al langer in bij ons. Maar we wilden nu wel eens echt weten wat het is om los te komen van het reguliere leven in Nederland. Los van de consumptiemaatschappij, los van de structuur. We wilden vrijheid voelen, ons weer kunnen verwonderen, kijken door de ogen van onze kinderen, letterlijk en figuurlijk onze horizon verbreden. We wilden kortom echt leven bij de dag.

Hoe lang zijn jullie van plan te gaan reizen?

Zo lang iedereen zich fijn voelt bij de keuzes die we maken. We zijn in de zomer van 2018 vertrokken en staan op het punt de Pacific in te trekken. Het einde, zowel qua tijd als bestemming, is open. We zijn net het Panamakanaal doorgevaren, een enorme mijlpaal! We kunnen bijna niet geloven dat we al zover op eigen kiel zijn gekomen. Het eerste punt op de horizon is nu Nieuw Zeeland. Daar hopen we 1 november dit jaar voet aan wal te zetten.

Wat is jullie route? En houden jullie je daar aan vast?

Via de westkust van Europa zijn we naar beneden afgezakt, overgestoken naar Madeira, Canarische Eilanden en daarna Kaapverdische Eilanden. Toen de Atlantic bedwongen naar Frans Guyana. Daarna via Suriname langs alle oost Caribische eilanden omhoog tot aan de Britse Maagdeneilanden. In verband met het orkaanseizoen zijn we naar Bonaire gegaan en toen door naar Curaçao en Aruba. Recent voeren we via Colombia en de San Blas eilanden naar het begin van het Panamakanaal. De Pacific ligt voor ons open en we hebben dus nu Nieuw Zeeland in het vizier. Maar het blijft moeilijk om op een zeilboot met zoveel verschillende elementen plannen te maken. Dus we houden het altijd open, hoewel het weer ons natuurlijk wel stuurt.

Hoeveel mijl hebben jullie nu gevaren?

Zo’n 9000 zeemijl. De mijlen die we al verkennend door de landen hebben afgelegd hebben we helaas niet bijgehouden.

Jullie hebben kinderen die leerplichtig zijn. Hoe lossen jullie dat op?

We hebben Linde en mijzelf moeten uitschrijven. Linde krijgt nu les via de Wereldschool. Berber wordt in september leerplichtig, maar haar onderwijzen we via de LOVK, de school voor varende kinderen. Zij voldoen aan de leerplicht voorwaarden in NL dus haar hoeven we voorlopig nog niet uit te schrijven.

(Voor ouders die meer info willen over de leerplicht: je mag altijd contact met mij opnemen en lees ook vooral de artikelen die ik daarover heb geschreven op onze site Zouterik.)

Is het leven op het water met jullie gezin wat jullie ervan verwacht hebben?

Je kunt je tevoren onmogelijk een voorstelling maken van dit leven. Stel je voor dat je met je hele gezin ineens verhuist naar het kleinste kamertje in huis en 24 uur per dag bij elkaar bent. Zoiets is het. Maar dan toch net weer anders…Het duurde wel een jaar voor we aan dit nieuwe leven gewend waren.

Je accepteert op een gegeven moment de nadelige kanten van dit leven. Er wordt veel gevraagd van ons geduld, ons incasseringsvermogen en onze verdraagzaamheid. Maar zonder dat alles zou de reis saaier en minder interessant zijn. En het weegt nog steeds niet op tegen alle mooie dingen die we onderweg zien en meemaken. Dus ja: het is 100% de moeite waard!

Wat brengt het jullie? Hoe heeft het jullie verrijkt?

Reizen is vooral veel over jezelf leren. Het geeft je veel antwoorden, maar roept ook continu nieuwe vragen op. Het reizen heeft mijn zintuigen op scherp gezet. Ik kijk weer met frisse blik naar de wereld en kan me weer over veel meer verwonderen. De tijd met de kinderen is onbetaalbaar. Soms ook moeilijk en intens maar altijd in het nu, niet meer vertroebeld door randzaken. Natuurlijk doen wij ook de was, boodschappen en wordt de lijst met klussen aan de boot nooit korter, maar wat we ondertussen van de wereld zien is zo ontzettend veel waard.

Jullie hebben wel lef. Met zijn tweetjes reizen of met een gezin is toch anders. Heb je als ouders geen angst voor orkanen en het oversteken van de oceaan? En hoe ga je ermee om? Kan de jongste al zwemmen?

Berber zwemt al als een dolfijntje. Als het even kan oefenen we met haar. Ze heeft geen hulpmiddelen meer nodig. Ze is een echte waterrat, maar op de boot tijdens het varen heeft ze buiten de kuip net als wij natuurlijk altijd haar reddingvest aan.

Dat geldt ook voor de overige veiligheid aan boord: als je de tijd neemt, hoef je nooit risico’s te nemen en kun je altijd de beste weersomstandigheden voor je trip uitzoeken. Het orkaanseizoen hebben we buiten de hurricane belt doorgebracht op de ABC- eilanden. We bestuderen en beoordelen altijd goed de weerkaarten voor vertrek en zeilen liever wat behoudener dan snel. Bovendien hebben we een oersterk schip waar we ontzettend veel vertrouwen in hebben. Nee, we hebben geen angst.

Een tijd lang geen land in zicht betekent groots inslaan qua boodschappen, zuinig zijn met waterverbruik enzovoorts. Hoe bereiden jullie je hier op voor en hoe gaan de kinderen ermee om?

We staan op het punt onze langste oversteek tot nu toe te maken: 4000 mijl van Panama naar de Marquesas. Het zal ons rond de 30 dagen kosten of iets meer. En in Frans Polynesië en de rest van de Pacific zal behalve vers fruit, kokosnoten en verse vis niet heel veel verkrijgbaar zijn. We hebben onze voorraad blikken en pakken dus flink op peil gebracht. Denk aan melkpoeder voor dagelijks een litertje kwark, bloem voor dagelijks een brood en koffie voor dagelijks een bakkie. Reken maar eens uit hoeveel je daarvan voor acht maanden nodig hebt. Daarvoor hebben we op ons schip onmogelijk ruimte, dus hebben we voor een maand of vier eten aan boord. We maken ons geen zorgen, we hebben nog nooit gehoord van zeilers die zijn omgekomen van de honger.

Hoe zien jullie dagen er doorgaans uit? Proberen jullie een structuur erin te houden?

Jazeker, maar er is wel een verschil tussen ‘normale’ dagen en zeildagen. En dan zijn er nog uitzonderingsdagen. Vandaag is een voorbeeld van zo’n laatste dag. We zijn net gisteren het Panamakanaal uitgekomen na dagen van spanning en voorbereiding. Dat verdient natuurlijk een rustdag. Nou ja rust…Er moet natuurlijk schoongemaakt worden, want we hebben drie dagen lang met zeven mensen aan boord geleefd. Dat betekent ook de was doen, boodschappen inslaan en een beetje bijslapen. Maar school slaan we dan even over. De kinderen krijgen natuurlijk ook een korter lontje na zo’n drukke periode.

Als we rustige dagen hebben voor anker of rustig zeilend tijdens langere overtochten, dan is de dag niet anders dan bij jullie thuis. Tussen zeven en acht staan we op, kleden we ons aan, ontbijten we en poetsen onze tanden. Dan komt het schoolwerk tevoorschijn. Ik zet Linde aan het werk of leg iets uit bij het vak waarmee ze gaat beginnen. Linde werkt binnen in de kajuit. Dan ga ik met Berbers schoolattributen naar buiten. Daar wacht Berber dan al op mij, juf Suzan zoals ze me noemt, in de achterkuip. We doen dan zo’n drie uur school. Na de lunch is er tijd voor klussen aan de boot, de was doen, schoonmaken, dek schrobben, boodschappen doen, koken, socializen bij andere zeilers, zwemmen, snorkelen of plekken verkennen (afhankelijk van waar we zijn). Eigenlijk dus ook gewoon school, werk en ontspanning. Na ruim anderhalf jaar is dit wel een beetje ons gewone leven geworden.

Hoe voorzien jullie jezelf van inkomen onderweg?
Er is weinig sprake van inkomen onderweg helaas. Ik schrijf wat artikelen en columns hier en daar, maar daar blijft de Zouterik niet van drijven. Tjaart is architect en voorziet zijn zakenpartner af en toe nog van wat advies. Maar ook dat zet geen grote zoden aan de dijk behalve een ijsje op de wal hier en daar. We moeten het vooral hebben van spaargeld dat we met hard werken in de jaren voor vertrek bijeen hebben geschraapt. En spaarzaam leven natuurlijk. En straks gaat mijn boek natuurlijk mega goed verkopen. Grapje, daar word je natuurlijk niet rijk van. Maar daar is het ons ook niet om te doen. We zoeken de rijkheid in de ervaring, ons samenzijn en onze ontwikkeling.

Wat was het slechtste weer wat jullie hebben meegemaakt?

Dat hebben we eigenlijk nog niet meegemaakt. Als je de tijd neemt, heb je nooit slecht weer, is ons adagium. Een van onze laatste tochtjes van Santa Martha in Colombia naar Sapzurro, op de grens van Colombia en Panama, was echter wel het natste tochtje dat we hebben meegemaakt tot nu toe. Hoge korte golven en hardere wind dan we verwachtten zorgden ervoor dat we veel water over kregen. Een van onze dekluiken bleek lek, boven ons bed, dus als je dan niet meer in je eigen bed kunt slapen, is dat minder leuk. Gelukkig hebben we nog nooit gevaarlijke omstandigheden meegemaakt.

Op welke plek zijn jullie het langst gebleven en waarom?

We waren lang in Suriname (1 maand), op Bonaire (2 maanden), in Colombia (1 maand) en op Curacao (3 maanden, inclusief 3 weken onderbreking voor een kort tripje naar Nederland). Allemaal omdat we het er zo geweldig vonden. 

De jungle in Suriname, de prachtige trips naar het binnenland en onze vriend die ons op sleeptouw nam. En Bonaire omdat we daar echt vakantie konden vieren. We leerden duiken en kiten, kregen vrienden op bezoek en genoten van het heerlijk heldere blauwe water waar we in ankerden. Op Curacao moesten we onderhoud plegen aan de Zouterik, dat vroeg ook veel tijd. We zijn erachter gekomen dat we ons prettiger voelen als we langer op één plek blijven. Je voelt je dan echt even thuis en kunt ook tot rust komen. Er is weer ritme voor de dagelijkse zaken en we voelen ons allemaal ontspannen. Liever dus in drie jaar de halve wereld zien dan in twee jaar de hele aarde.

Wat mag er niet ontbreken aan boord als je zeilt met kids?

De dingen die het thuis ook veilig, gezellig en leuk maken. Speelgoed, veel boekjes om voor te lezen en ja, ook een iPad voor de jongste en telefoon voor de oudste. Wel komen we tot de ontdekking dat er veel meer tijd is voor hobby’s. Linde heeft bijvoorbeeld het naaien achter de naaimachine geleerd, video’s maken voor haar eigen YouTube kanaal en ze bakt koekjes en cakejes naar hartelust. Berber heeft haar eigen gereedschapskist om papa te helpen klussen en ik lees haar ontzettend veel boekjes voor. Ook zingen en dansen we heel wat af. Het is heel bijzonder om zoveel intensieve tijd met je kinderen te kunnen doorbrengen. Dat zal ons allemaal ons leven lang bijblijven.

Wat zou je mee willen geven aan gezinnen die ook met de gedachte spelen om een (lange) zeilreis te maken met kinderen?

Als je iets wilt, ga ervoor. Wij waren altijd al reizigers, maar een dergelijke tocht ‘zeurde’ altijd in ons achterhoofd. Er zijn altijd zoveel redenen om het niet te doen: werk, hypotheek, spaargeld weg, gemis van familie en vrienden, onzekerheid, gevaar…. Maar bedenk je eens dat je op je oude dag terugkijkt op je leven. Hoeveel meer plezier heb je dan als je weet dat je je droom gewoon hebt waargemaakt! Dus heb je een droom, doe het! Het leven is te kort om het niet te doen. Op de bank zitten kan altijd nog. Wij komen straks terug met een lege portemonnee maar met een rugzak vol met ervaringen en herinneringen die nooit zullen verdwijnen!

Mooi gezegd. Is er nog iets wat je graag zou willen toevoegen?

Wees niet bang of onzeker dat je je kinderen ‘iets aandoet’. Die woorden horen we namelijk nogal eens. We halen ze weg uit hun vertrouwde omgeving, ze groeien niet op met vriendjes of leeftijdsgenoten, ze krijgen geen ‘normaal’ leven. In onze ogen zijn dit allemaal opmerkingen die voorkomen uit angst van de ouders. Geloof me, onze kinderen kijken met zo veel helderder ogen naar de wereld, zijn zoveel zelfstandiger geworden, spreken vlekkeloos Engels en flink wat woorden Frans en Spaans en zijn erg sociale wezens geworden. Nu al. We verheugen ons op de tijd die nog voor ons ligt. Dat wensen we iedereen toe!

Wil je de avonturen van Mariska en haar gezin volgen? Ga dan naar hun site Zouterik. En ook op Instagram zijn ze te volgen via @mariskawoertman of dochter @lindewoertman.

> lees hier tips over zeilen met een baby
> lees hier ook over onze eigen zeilvakantie in Corfu met baby

Een snorkelmasker voor kinderen is ideaal!

Heb jij al een hangmat om lekker in te luieren?

Een Ipad hoes is geen overbodige luxe!

Travelguppies maakt gebruikt van affiliate links. Schaf jij iets aan via één van deze links, dan verdienen wij hier een kleine commissie over. Dit gebruiken wij vervolgens om de site draaiende te kunnen houden en het kost jou niks extra’s! Bedankt voor je support 🙂