Blij dat we nog niet vertrokken zijn
Hoewel wij, waarschijnlijk net als vele andere Nederlanders, er in het begin vrij nuchter onder waren nam de komst van het coronavirus in een rap tempo toch echt serieuze vormen aan. Als reisblogger zag ik al snel dat het één na het andere reizende gezin noodgedwongen naar huis moest, gestrand was in het buitenland of zelfs op dit moment nog steeds problemen heeft om überhaupt thuis te komen. Verschillende overlanders die in landen als Oman of Saudi Arabië vast zitten of reizigers die juist op het punt stonden te vertrekken en niet meer konden gaan… Omdat zij dicht bij ons staan raakt het mij, voel ik met ze mee. De snelle beslissingen die je in het buitenland moet maken, terwijl bij (hulp)instanties de telefoon roodgloeiend staat en ze dus vrijwel onbereikbaar zijn. Het is een situatie waar je zelf niet in zou willen zitten. Voor de één is het een vakantie, maar voor de ander een levensstijl of een droomreis waar ze jaren voor hebben gespaard en naartoe hebben gewerkt. Zij hebben net als wij alles weggedaan of verkocht. Uit ervaring weet ik dat het naar huis keren niet zo makkelijk is, maar in deze situatie zonder enige voorbereiding is dit nog moeilijker. Omdat ik geïnteresseerd ben in hun verhaal ben ik begonnen aan een reeks interviews over wat het coronavirus teweeg heeft gebracht bij verschillende reizende gezinnen.

>> lees hier de verschillende interviews

Maar goed, hoe staat het dan met onze eigen plannen? Goede vraag. Onze vertrekdatum staat in augustus gepland. Nog redelijk ver weg dus. Geen idee hoe de situatie dan is. Niemand kan zo ver vooruit kijken. Misschien kunnen we wel gewoon weg. Misschien niet. Misschien is de route die we voor ogen hebben niet meer mogelijk. Misschien moeten we een nieuw plan maken.

En toch, maak ik mij er niet zo druk om. Terwijl we gewoon door blijven klussen aan de Steyr gaan mijn gedachten in deze tijd voornamelijk uit naar reizigers die vast zitten in het buitenland. Maar ook juist naar de lokale bevolking van verschillende landen en dan met name de armeren. De lockdown heeft voor hun grote gevolgen. Geen werk betekent geen inkomen wat weer betekent dat ze hun gezin niet kunnen voeden. En wat als je de huur niet meer kunt betalen? Of misschien zelfs niet eens een woning hebt? Dan is #stayathome wel heel moeilijk.

En de angst? Angst doet vreemde dingen met mensen. Als toerist ben je niet langer meer welkom. Deuren worden gesloten of je wordt zelfs uitgescholden en weggejaagd…Waar leidt dit naar toe? Daar maak ik mij meer zorgen over dan over onze wereldreis…dat is maar bijzaak en doet ons alleen maar meer beseffen hoe bevoorrecht we zijn…

“When you arise in the morning, think of what a precious privilege it is to be alive-to breathe, to think, to enjoy, to love.”– Marcus Aurelius

> Lees hier onze andere blogs.

Als je voorlopig niet kunt reizen, dan maar erover lezen!

Of misschien heb je nu wel de tijd er een zelf te bouwen!

Of gewoon iemand anders zijn reiservaring lezen.

Travelguppies maakt gebruikt van affiliate links. Schaf jij iets aan via één van deze links, dan verdienen wij hier een kleine commissie over. Dit gebruiken wij vervolgens om de site draaiende te kunnen houden en het kost jou niks extra’s! Bedankt voor je support 🙂